لحظه ای چشمانت را بر هم بگذار و خود را نشسته بر بال سپید ابرهای آسمان آبی سعادت و خوشبختی به تصویر بکش . آیا احساس شعف و شادمانی آن ، رضایت بخش نیست ؟
لحظه ای گوش هایت را به من بسپار تا اهنگ دلنشین جویبار های روان به سوی اقیانوس نیک بختی را در آن ها زمزمه کنم . آیا ارامش و سکون ، وجود نازنینت را فرا نمی گیرد ؟
لحضه ای گوش به صدای یکنواخت اما اطمینان بخش قلبت بسپار که با هر تپش ، مژده ی دمی دیگر و استمرار زندگی را می دهد . آیا نفس کشیدن در هوای پاک عاری از کینه و عداوت ، لذت بخش نیست ؟
حال چشمانت را بگشای ، گوش هایت را تیز کن و هم چنان که به زیبایی های زندگی می نگری ، اجازه بده تا قلبت در گوش شنوایت ، ترانه عشق را با صدای فرشتگان نوید بخش بهار و شکفتن ، زمزمه کند .
آه که این گونه زندگی ، چه قدر مفرح و شادی بخش است .